Na pustyni zamieszkał Pan

Pierwsze kroki

(na zdjęciu: zachód słońca nad misją w Ncojane, mój pierwszy, historyczny dla Ncojane wieczór tutaj, czyli: 19 stycznia 2024 roku)

Kochani Przyjaciele misji!

Jestem już w Ncojane. Dojechałem po długiej podróży w piątek wieczorem. Powitała mnie spora grupa ludzi, nie tylko katolików. Jedna koza straciła życie. Ludzie okazują wielką radość i choć są biedni to jednak mają w sobie to COŚ co przekonuje, że decyzja Pasterza naszej diecezji Francistown jest z Ducha Świętego.

W drogę ze mną wyrusz Panie!

(na zdjęciu: z ks. Kenneth Mokgothu, nowym Priest in charge w misji Tlhatlogong w Selebi-Phikwe)

Kochani!

Przyszedł czas na wyjazd na pustynię do Ncojane i ostateczne opuszczenie misji w Selebi-Phikwe. I w bardzo wyjątkowym dla mnie dniu. Dziś w kalendarzu jest 18 stycznia 2024 roku. O tak ten dzień jest dla mnie osobiście ważnym dniem (kto wie, to wie) Jest to także szczególny dzień dla mnie z perspektywy mojej posługi misyjnej.

Wspomnienia

(na zdjęciu: z panią Mpona, nauczycielką lokalnego języka)

Drodzy Przyjaciele i Sympatycy misji świętych,

udając się w nowe miejsce zabieram ze sobą w sercu i pamięci wielu ludzi których spotkałem, z którymi pracowałem i wśród których żyłem przez jak dotąd blisko 8 lat misyjnej posługi. W galerii kilka zdjęć jako wspomnienia z samych początków mojego pobytu w Afryce.

NCOJANE po raz pierwszy

Drodzy Przyjaciele misji,

Zacznę od tego, że ostatnio dostałem lawinę wiadomości z zapytaniem kiedy i dlaczego wracam do Polski. Wierzcie mi, że wieści o moim ZJEŹDZIE z misji zdziwiły mnie nie mniej niż Was. Otóż NIE WRACAM, przynajmniej nic mi nie wiadomo o tym i nie mam takich planów w przewidywalnej przyszłości.

Modlitwa za Dobroczyńców Misji

(na zdjęciu: Kościół w wiosce Mogapi, Katolicka Misja Tlhatlogong w Selebi-Phikwe)

Kochani Przyjaciele Misji!

Od początku mojej posługi w Afryce (kwiecień 2016) w każdą pierwszą sobotę miesiąca Eurcharystię ofiaruję za Was. Jest to przede wszystkim wyraz mojej kapłańskiej wdzięczności za Waszą współpracę ze mną w dziele ewangelizacji. Tak jak nie raz to powtarzam i wielu z Was słyszało: samo to sobie mogę.. (proszę sobie dodać so sobie mogę, ale na pewno niewiele). Ale jeśli jest wspólnota, jesli są ludzie, wielu ludzi którzy rozumieją czym są misje i że misje to nie tylko misjonarz, to.. moża naprawdę wiele zrobić. Dlatego DZIĘKUJĘ Was także za wsparcie w ten konkretny sposób. Dziękuję sprawując w Waszych intencjach i po prostu za Was – Dobroczyńców misji, więc również i moich dobroczyńców, Mszę Świętą w pierwsze soboty.